آدرس میمون بی مغز

brainless.monkey@gmail.com

دوشنبه، مرداد ۴

آداب خبررسانی، معاشرت، جفتگیری و فعالیتهای خارج از برنامه در بالاترین

آگاه باش ماهی در آب پاک و زلال زنده نمی ماند. اما اگر خس و خاشاکی بیابد، در زیر آن پنهان شود و نجات یابد.
هاگاکوری - طریقت سامورایی - فصل اول

یکی از کارهای خوبی که این روزها به عنوان یک ایرانی اصیل، نیمه اصیل یا حتی حرومزاده می شه کرد، بالاترین کردنه. بالاترین کردن شانی بالاتر از فقط باز کردن صفحه بالاترین، خوندن لینکهاش، نظر دادن و فرستادن لینک داره. یه جور طریقته که مثل "راه سامورای" نه فقط مهارت و ممارست درش مهمه، بلکم بصیرت (و یک کمی هم پدر سوختگی) کلید موفقیت واقعی است. از اونجا که بالاترین هم اکنون مرجع خبری اکثر قدر قدرتهای خبری دنیا از جمله بی-بی-سی و کیهان و صدای امریکا و آیت الله مصباح شده، اگر دلتون می خواد صداتون خیلی زود و بی زحمت در سطح بین المللی مطرح بشه، خوبه که فنون رزم، بزم و تکل از پشت رو در بالاترین یاد بگیرید.

فصل اول: شناسه کاربری

اول باید یه شناسه کاربری دست و پا کنید. راههای متفاوتی وجود داره. می گن بعضی ها دعوت نامه دارن که می تونن بفرستن. ما که به چشم خودمان ندیدیم این دعوت نامه چیه. یه شناسه عهد بوق توی بالاترین ساخته بودم. اون زمان بالاترین فقط جای عکسهای بانمک از شیرین کاری گربه های با نمک بود. وقتی بالاترین محفل جدی شد ما آومدیم وصلش بشیم که پسوردش هم یادمون رفته بود.سئوال کردیم که چطوری پسوردمون رو پیدا کنیم، گفتن کاربر محترم، برو درت و بذار. بعد خداییش سه تا دیکشنری حییم لغت وارد کردم تا یادم افتاد رمزش میمون بی مغزه. ولی شما اینکار رو نکنین. اول اولش که سی تا شناسه کاربری با التماس و ننه من غریبم و هک کردن پیدا کردید، پسودرشون رو یادداشت کنید بگذارید زیر بالشتون. دو تا خوبی داره. اگه همه این کار رو بکنن، بعد که رفتین خونه دوستی، فاسقی یا دشمنی، به محض اینکه طرف رفت براتون شربت آلبالو درست کنه بیاره، شما صاف  می رید  سراغ بالشش، شناسه هاش رو برمی دارید، و سه تا پست مزخرف با مضمون توهین به نژاد، فرد خصوصی یا تیتر، توضیح، بخش نامناسب در می کنید، پشمتون هم نباشه که حساب کاربریتون رو می بندن. خوبی دومش اینه که می تونین تیتر و توضیح و توهین نامناسب در کنین، اگه خواستن ببندتون فوری گریه کنین که من نبودم، نشون به اون نشونی که حسن-علی-تقی اومد خونمون و من براش شربت آلبالو درست کردم، شناسه کاربری منو از زیر بالشم دزدید. 
دومین چیزی که درباره شناسه کاربری باید بدونین اینه که باید سی تا شناسه کاربری داشته باشین. اول از ده نفر التماس کنید که براتون دعوت نامه بفرستن، بعد از هرکدوم از اون ده تا ده تا دعوت نامه برای خودتون بفرستین. چند تاشون سر زا می رن. یعنی عصبانی می شید، به مقام زن یا میمون توهین می کنید که توهینتون با توضیحتون نامناسب می شه بعد بالاترین می بنددش. من دقیقاً هنوز نمی دونم چطوری توهینم رو با توضیحهم مناسب کنم ولی به محض اینکه بفهمم یه پیوست به این راهنما می زنم. ولی اگه کاری که گفتم کرده باشید، آخرش یه سی چهل تا شناسه براتون تهش می مونه. ده تاش رو بگذراید برای روز مبادا، بقیه رو با اسامی، جنسیتها، سنین و خاستگاه های سیاسی و فلسفی متفاوت فعال کنین. مثلاً اگه حزب اللهی خفن هستید عین عقب افتاده ها نرید شناسه درست کنید امام علی، امام حسن، امام حسین، امام زین العابدین ...الی الخر. امام کم می آرید. سیزده تا شناسه اونم یکی اش غایت که به جایی نمی رسه. یه کم صناعت به خرج بدید. مثلاً یکی یه فیلسوف بزرگ مثل ارحام صدر، یکی یه نویسنده بزرگ مثل امام راحل، یکی یه سیاستمدار بزرگ عین شماعی زاده و یکی یه فیلمساز بزرگ عین شعبان بی مخ. یه چند تا پا منبری خوب هم لازم دارید که بهترینشون چند تا دختر سوسول-حشر-برون گرا با شناسه های اروتیکه. مثلاً یه شناسه کاربری مثل بتول، دختر تنهای شب که مرتب لینکهای مربوط به اسم خلیج فارس، درد پریود، حقوق زنها و شیرینکاریهای گربه های ناز نازی می فرسته برای اینکار خیلی مناسبه. نقش این شناسه خیلی حیاتیه که بعداً مفصلاً بهش می پردازیم. ولی اجمالاً این آدم به هر لینکی رای بده، کسی شک نمی کنه، چون همه خیال می کنن طرف شوته. دوماً که وقتی توهینتون با تیترتون نامناسب شد (فکر نکنین که نمی شه، این شتریه که در شناسه کاربری همه توی بالاتری می خوابه) این دختر-شناسه می آد و با کامنت های مهربون-اروتیک-میانجی  مثلاً " من حسن-تقی رو شخصاً می شناسم، اصلاً آدم توهین آمیزی نیست حتماً شناسه اش رو دزدیده بودن" از معلق شدن اکانت، نجاتتون می ده. 
بعد برای هر شناسه سه تا ایمیل و پنج تا وبلاگ و شیش تا اکانت توییتر و یه اکانت فرندفید و یه خبر گزاری رسمی درست کنید. یادتون نره توی عنوان خبرگزاری یا وبلاگتون یه مخفف از اسم حقوق بشر یا زندانیون یا زنان یا بچه ها بگذراید که کسی تخم نکنه بی حرمتی چیزی بهشون بکنه، اگه هم کرد بتونید خودتون و شناسه هاتون دسته جمعی برزید سرش توضیح و تیترش رو نامناسب کنین. اینجا وجود کلماتی مثل "زن"، "بشر"، خصوصاً وقتی با حقوق قاطی شده باشه "شهید"، "اصلاحات"، "اعتقادات شخصی"، "دموکراسی"، "آزادی" خیلی مهمه، چونکه می تونین از تکنیک "پدرسگ به امام فحش می دی" هم استفاده کنین. 
حالا آماذه فرستادن لینک هستین.

فصل دوم: فرستادن لینک

اگه توی این خیال واهی هستید که بگردید و خبر یا عکس یا لطیفه با نمک پیدا کنید و لینک کنید، سخت در اشتباهید. چون تا شما بیایید فس و فستون از سر کار برگردید و کامپیوترتون رو روشن کنید و وب پرسه بزنید تا یه چی پیدا کنید، بعد کپی کنید، بعد فکر کنید که پسورد شناسه اتون تو بالاترین چی بود و وارد بشید و لینک بفرستید. کاربرهای خفن، محترم و پرسابقه (ابربالاعلافین)  لینک روفرستادن، کامنتش رو هم دادن، موضوع داغش رو زدن، توهینشون رو با تیتر نامناسب کردن، حسابشون برای یه هفته معلق شده رفته پی کارش. شما باید لینک خودتون رو خودتون تولید کنین. یعنی اول به یه خبر فکر کنین، بعد توی وبلاگ چهارم شناسه اولی تون اون خبر رو بنویسید، از وبلاگ دوم شناسه سومتون یهش لینک بدید. تو وبلاگ دوم شناسه پنجمتون خبر رو تکذیب کنید. تو خبرگزاری شناسه هفتمتون از مراجع موثق نقل کنید ولی لینکی که می دید پت و پاره باشه به جایی ختم نشه. توی همه این وبلاگها و سایتها هم دور تا دور صفحه از این تبلیغات رنگی-رنگیه الق-پلق برق-برق زن بچینید که هرکی خدای نکرده سی ثانیه توی صفحه موند اگه تومور مغزی نگرفت حتماً با میگرن برگرده. بعد همه اینها رو با شناسه های متفاوت لینک کنین توی بالاترین. و شروع کنین به مثبت دادن و کامنت گذاشتن. بعد از اینکه توی سه چهار تا کامنت حسابی تعریف و تمجید و تملق کردید، یک کامنت اعتراضی از یکی از شناسه های منفورتون بدید. حالا با هر سی شناسه دیگه به اون بدبخت حمله کنین و بشورینش پهنش کنین تو آفتاب. ولی از اونجا که حتی شناسه منفور رو نمی خوایین از دست بدید، آخر سر با اون شناسه خاص دخترونه-اروتیک پا درمیونی کنین. بعد از پادرمیونی که یه هوا هم اروتیکه، شناسه منفور متحول می شه و اعتراف می کنه که من خربودم، کر بودم، کور بودم که ارزش لینک شما رو نفهمیدم. اینکار دو تا خاصیت داره. اول اگه یه بدبخت دیگه ای واقعاً هم اعتراضی داشته باشه، لیست سی صد و هفتاد تا کامنت بی ربط رو ببینه غیرت نمی کنه همه رو بخونه و نظر بده. صرف نظر می کنه. دوماً وقتی همینطور وقتی با خودتون زیر لینک دارید استکمناء (طلب کامنت کردن به قصد لذت، اینو درست تلفظ کنین اس-تکمن-ناع) می کنید، تعدا نظراتون بالا می ره و اگه تایپتون به اندازه کافی قوی باشه اونوقت لینکتون می شه "مورد بحث" می ره توی صفحه اول اون گوشه پاینن و سمت چپ که اگه به خوبی موضوع داغ نباشه، کمتر از اون نیست.

فصل سوم: رای، نظر، گزارش تخلف

همونطوری که امام فرمودند، رای ملت میزونه، شما هم باید رای بدید. ولی نه عین عقب افتاده ها برید لینک رو بخونید، کامنتهاش هم بخونید، اگه با عقاید ملوکانه تون مطابق بود بعد رای بدید. باید سریع لینکهای تازه رو یاز کنین، لینکهایی که یکی دو تا رای دارن که ول معطلن، اونهایی که نزدیک داغ شدنشونه یعنی صاحاب لینک همینطوری آویزون نشسته منتظر یه رایه که بره صفحه اول، تبترش رو نگاه کنین. اگه لینک بار مثبت داشت یعنی یه ویدئو درباره شیرین کاری گربه ها یا حقوق زنها، یا تغییر اسم خلیج فارس بود، مثبت بدید، صواب داره. بعد هم برای محکم کاری یه کامنت اسماعیلی بگذارید زیرش که طرف نمک گیر اساس بشه یادش نره بیاد به لینکتون رای بده. نظر خیلی صرف نداره، بیشتر باعث تبادل نظر و رفاقت می شه. بالاترین هم که جای رفیق بازی نیست، دلتون رفیق بازی و تبادل نظر می خواد برید استادیوم فوتبال بازی استقلال-پیروزی یا زندان اوین بند ملی-مذهبیون. گزارش تخلف هم معلومه، هر کی منفی داد، فحش داد یا تف کرد، اول برید به همه لینکاش منفی بدید وبعد هم گزارش تخلف به سبک "پدرسگ به امام فحش می دی" اجرا کنید. البته گزارش تخلف تنها کاری نیست که می کنین، آخه لینک توی بالاترین مثل زن، ناموس یا وطن آدم می مونه. اگه کسی بهش منفی بده انگار که تیتر و توضیح ننه آدم رو نامناسب کرده. واسه همین کاملاً مجازه که به هر جا که دستتون می رسه مثل بخش نظرات یا ای-میل بالاترین، فحش، ناسزای مادر یا تهدید حواله کنید.

فصل آخر: بالاترین می کنم، پس هستم

اگر شخص عاقل و بالغ و اهل بحث و فحصی بوده باشید می دونید که در رژیم گیاهخواری می شه کاهو و تخم مرغ و ماهی خورد. ولی هیچ جوری کوسه گیاهخوار به حساب نمی آد، نه بخاطر ماهی خوردنش، بلکم بخاطر اینکه گه گداری کون شناگرهای راه گم کرده رو گاز می زنه. مثل رژیم اسلامی که توش چماقداری و بی قانونی و لات گری رواجه ولی لات درجه یک نظام اسلامی به چماقداری معروف نیست، به فیلمسازی معروفه. جنبش و نهضت و انقلاب برای آزادی خواهی بوجود آومد، ولی رهبرش به آزادی خواهیش مفتخر نیست، به آرمانهای امام دیکتاتور راحلش مفتخره. اینجاست که می گن هنر نزد ایرانیان است و بس، اما ایرانی ها وقتی جایی مثل یه وب سایت جمع می شن، هر چیزی ممکنه خرج کنن، غیر از اون هنر منحصر به فردی که نزدشونه.