آدرس میمون بی مغز

brainless.monkey@gmail.com

یکشنبه، خرداد ۳۱

راهنمای کمک های اولیه در برخوردهای خیابانی

من داشتم ویدئوهای تظاهرات را نگاه می کردم. چند نکته خیلی اساسی کمک های اولیه به نظرم رسید که اینجا بنویسم. می دانم که این نکات خیلی ساده هستند و احتمالاً همه آنرا می دانند. همینطور می دانم که رعایت نکات ایمنی در آنچان صحنه ای بسیار سخت و بعضی مواقع ناممکن است. ولی حتی اگر کمکهای اولیه نمی دانید با بکار بستن چند نکته اصلی می توانید در ثانیه های اول مفید واقع شوید.

به محض برخورد با کسی که مجروح شده، یا به زمین افتاده خود را به مجروح برسانید و در راه رسیدن با فریاد دیگران را از مجروح شدن فرد مطلع کنید و کمک بخواهید. سپس مراحل زیر را انجام دهید:

1- تنفس: مطمئن شوید شخص مجروح می تواند نفس بکشد. اگر چیزی جلوی نفس کشیدن او را گرفته (مثلاً لخته خون در دهان یا ماسک پارچه ای) سریعاً آنرا از دهانش دور کنید.

2- اگر بعد از باز کردن راه هوایی، باز هم نفس نکشید، شخص به تنفس مصنوعی دهان به دهان احتیاج دارد. فریاد بزنید و از اطرفیان بخواهید کسی که کمک اولیه می داند جلو بیاید و کمک کند.

3- خونریزی: فرد خونریزی کننده را روی زمین بخوابانید. با یک پارچه تمیز روی محل خونریزی فشار دهید. اگر مکان خونریزی از گردن فرد یا اطراف دهان فرد است، مطمئن شوید فشار روی محل خونریزی تنفس فرد را مختل نمی کند. مهمتر از هر چیز تنفس زخمی است. برای جلوگیری از خونریزی طوری گردن فرد را فشار ندهید که باعث خفگی اش شوید.

4- اگر فرد هوشیاری کامل ندارد، یا روی زمین دراز کشیده، آب به دهان فرد نریزید. آب در دهان فرد ناهوشیار باعث خفگی می شود. همچنین همواره سعی کنید مجروح را به پهلو بخوابانید. به این صورت ترشحات و مایعات دهان وی به مجرای هوایی راه پیدا نمی کند.

5- ضربه به سر، (خصوصاً به همراه خونریزی از گوش) باعث کاهش هوشیاری می شود. فرد جهت را تشخیص نمی دهد و هر لحظه احتمال سقوط یا گم شدن در جریان اتفاقات دارد. به این فرد کمک کنید که از صحنه درگیری خارج شود. و تا مطمئن نشدید جای امنی نشسته است او را رها نکنید.

6- حین حمل افراد مجروح، (خصوصاً افرادی که به کمر آنها آسیب خورده) نباید به کمر فرد مجروح فشار وارد شود. بهترین راه حمل مجروح گذاشتن وی روی پتو یا یک پارچه بزرگ مثل چادر خانمها و حمل او با گرفتن گوشه های پارچه است. احتمالاً پیدا کردن برانکارد یا پتو در جریان کارزار سخت است، پس در صورت امکان فرد را بغل کنید. ولی حمل مجروح در حالی که دست و پای فرد از دو طرف توسط مردم کشیده می شود می تواند صدمات شدید به نخاع فرد وارد کند.

7- اگر افراد مسلط به کمک اولیه و کسانی برای حمل مجروح بر بالین مجروح رسیدند، اطراف بیمار را خلوت کنید. کمک کنید که راه حمل کنندگان به سمت مکانهای امن باز شود.

8- پلیس ضد شورش مسلح به گاز اشک آور، اسپری فلفل و تانکرهای آب جوش و مایعات اسیدی است. مایعات تخصصی مختلفی برای مقابله با هر کدام وجود دارد که متاسفانه در این شرایط نمی توان به آنها دسترسی پیدا کرد. اما در اکثر موارد شستشوی عضو آسیب دیده، خصوصاً چشم ها با آب فراوان کمک می کند. در مورد خاص اسپری فلفل بخاطر حلال چربی در آن، به سادگی با آب شسته نمی شود. شستشو با شیر پرچرب کمک کننده است.

9- کمک بخواهید. در حالی که سعی می کنید مجروح را به بیمارستان برسانید فریاد بزنید "پزشک". احتمال اینکه کسی که کمکهای اولیه می داند در نزدیک شما باشد زیاد است.

اگر کمک اولیه می دانید، خودتان به همراه دوستانتان گروههای کوچک امداد تشکیل دهید و مردم را یاری دهید. یک گروه کوچک امداد متشکل از یک پرستار مجهز به وسایل کمکهای اولیه، چند جوان قوی برای حمل مجروحین به نواحی امن که پرستارها ایستاده اند و چند وسیله نقلیه (حتی موتور سوار) برای حمل مجروحین به بیمارستانهای امن می تواند جان ده ها نفر را به سادگی نجات دهند. امروز روزی است که با نجات هموطنانتان می توانید تا آخر عمر به شجاعت خود ببالید. اما می دانم که شرمندگی آنکه نیستم تا به داد هموطنانم برسم، تا ابد بر دوشم خواهند ماند.

۶ نظر:

ناشناس گفت...

1;chera hame az nahiye gardan va sine ba bala tir mikhoran?
2:say konid majrooheen ra be baghal bekhabaneed

Unknown گفت...

lotfan tashih kon
mayeat asidi nidtand , baz hastand
bayad ba abelimoo ya serke shoste beshe
merci

میمون بی مغز گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
میمون بی مغز گفت...

متشکرم از بابت نظر درباره خواباندن به پهلو. اضافه کردم.
اینکه همه از ناحیه سر وگردن مجروحند، نشانه قصد پلید افراد حمله کننده است که فقط به قصد کشتن آمده اند.
درباره مایعات نظرات مختلفی داده اند. در هر صورت امکان استفاده از قلیای قوی و اسید هست. در هر صورت بهتر است از آب فراوان استفاده کرد. استفاده از باز یا قلیای ضعیف اصلاً توصیه نمی شه. چون اولاً ماهیت این مایعات همه جا یکسان نیست. دوماً توصیه کلی پزشکی درباره سوختگی شیمیای، در هشتاد درصد موارد آب فراوان بهترین روش کمک اولیه است.

ناشناس گفت...

تا جایی که امکان داشت خلاصه نوشتم ضمنا برای همه ی موارد زیر اگر تجهیزات پزشکی باشه باید استفاده بشه ولی چون در دسترس نیست ننوشتم


نداشتن تنفس:
1- باز کردن راه هوایی
2-خارج کردن جسم خارجی از مجاری تنفسی

CPR :
1- شخص را بر روی سطح صاف و سخت بخوابانید
2-برای ماساژ قلبی نباید آرنج و دستان خود را خم کنید و کمر کمک دهنده باید صاف وو دست ها در حالت عمودی قرار گیرند
3- ساعت و انگشتر را از دست خارج کنید
4-اگر دارای تنفس نبض باشد نیازی به CPR نیست و خطر ناک است روش نبض گرفتن رو دیگه نمی تونم توضیح بدم چون یه کار عملیه
5- اگر کبودی های سیاه در بدن دیدیم دیگر بی فایده است
6- برای بزرگسالان میزان دادن تنفس به ماساژ 2 به 15 و در کودکان 1 به 5 می باشد
7-- در حال دادن تنفس راه بینی با دست بسته شود

پانسمان:
نباید نه زیاد محکم و نه زیاد شل باشد
نوک انگشتان و پا تا حد امکان آزاد باشد
ضمنا یک پارچه ی سه گوش 50در50 در(50رادیکال2 !)سانت همراه داشته باشید (خیلی خیلی ضروری) و تمیز


خونریزی خارجی:
1- فشار مستقیم: با پارچه ی تمیز
2- بالا نگه داشتن عضو
3- فشار بر نقاط نزدیک که نبض وجود دارد
4- آتل های باندی
5- اگر خونریزی زیاد شود به مرحله ی شوک میرود
6- هر 5 دقیقه علایم حیاتی کنترل شود



غش:
1- چکاندن قطرات آب روی صورت
2- کنترل راه هوایی
3- باز و شل نمودن لباس ها ی مدد جو
4- عدم خوراندن هر چیزی تا هوشیاری



زخم:
1-فشار مستقیم
2- لبه ها به هم نزدیک شوند
3-شست و شو با مواد ضد عفونی


شوک:
1- کنترل راه هوایی
2- کنترل خونریزی
3- پوشاندن در صورتی که فشار وارد نکند
4- در صورت هوشیاری و عدم تهوع دادن مایعات ولرم


تیر خوردگی!(از پیک نت)
فردی که گلوله خورده است، باید در عرض 10 دقیقه پس از اصابت گلوله در آمبولانس در راه بیمارستان باشد. فرد گلوله‌خورده را تکان ندهید، مگر اینکه ایمنی او در معرض خطر باشد. از اصول اساسی کمک‌های اولیه استفاده کنید. اگر فرد مصدوم بیهوش است،‌ راه‌های هوایی او را باز و پاک نگهدارید. اگر مصدوم نفس نمی‌کشد به او تنفس مصنوعی بدهید. هر خونریزی را کنترل کنید. در صورتی که به سینه فرد گلوله خورده است،‌ با هر نوع پلاستیکی در دسترس‌تان است مانع از آن شوید که هوا به درون زخم کشیده شود. این کار از روی هم خوابیدن ریه‌ها و خفگی فرد جلوگیری می کند. اگر زخم گلوله فرد بالاتر از کمر است (به جز مواردی که زخم در بازو است) پاهای فرد را در وضعیت خوابیده بلند نکنید.
زخم‌های گلوله در شکم و قفسه سینه در صورتی که پاهای فرد بالاتر از بدن او قرار داشته باشد،‌ سریع‌تر خونریزی می‌‌کنند، و به این ترتیب با فشاری که خون جمع‌شده روی ریه‌ها می‌آورد، تنفس مشکل‌تر می‌شود. اگر فرد مصدوم هشیار است،‌ باید او در وضعیت به پشت خوابیده قرار دهید ران و شانه او را با دو دست‌تان بگیرید و او را به سمت خودتان بجرخانید. در این وضعیت راه‌های هوایی فرد مصدوم باز می‌ماند و در صورت لزوم می‌توانید او را ماساژ قلبی بدهید. به فرد مصدون هیج مایعی از جمله آب ندهید.

میمون بی مغز گفت...

از تلاش و مسئولیت پذیری ناشناسی که روش احیای قلبی ریوی رو نوشته متشکرم
ولی اعتقاد دارم، حتی احیای ابتدایی نیاز به آموزش عملی فراوان دارد. آموزش ماساژ قلبی و یا تنفس مصنوعی بدون آنکه فرد دقیقاً بداند وضعیت حیاتی مسدوم را چطور تشخیص دهد، یا از با فشار دادن کجای سینه می توان ماساژ قلبی داد، یا تنفس مصنوعی موثر یعنی چه حتی آسیب زننده هم هست. در تهیه نکات اولیه من سعی کردم ساده ترین و بی خطر ترین را انتخاب کنم که در عین حال گاهی نجات دهنده هم هستند. مثلاً همانطور که خودت گفتی یک توصیه ساده مثل بلند کردن پا نکات بسیاری دارد، از شدت بخشیدن به آسیب های نخاعی و شکستگی ها گرفته تا ادم حاد ریه.
بنا به دوست عزیزم توصیه می کنم راهنمای ساده تری تهیه کنید که برای مردم عادی آموزش ندیده قابل استفاده باشد و به نشر آن بپردازد.
حق باشما